Wat is ISO nou eigenlijk?
Veel mensen hebben wel van ISO gehoord, maar weten niet precies wat het is.
Om te beginnen is het een ambigu begrip. ISO staat voor de International Organization for Standardization. Daarmee is ISO in de eerste plaats de naam van die organisatie. De hoofdactiviteit is het ontwikkelen van standaarden over hoe je dingen zou moeten aanpakken. Dit wordt beschreven voor verschillende gebieden (denk aan omgang met fenomenen als kwaliteit, de omgeving, energie – en erg veel meer). Deze verschillende boekjes krijgen een nummer (bv ISO 9001 over kwaliteit is de bekendste van alle ISO’s). Per boekje, als je voldoet aan de beschrijvingen, kan je gecertificeerd worden. Deze certificeringen vormen in het spraakgebruik de voornaamste betekenis van de term ISO.
Wat heb je hier nou aan? Als je dingen dingen goed wilt doen kan je, naast er zelf over nadenken, bestaande suggesties raadplegen, of, als je meer wilt, instructies opvolgen, bv een manual. ISO is dit. ISO is handleiding over de aanpak der dingen in organisaties: hoe je wat moet doen, plannen, meten, vastleggen, reviewen, opvolging geven, etc – en niet in de laatste plaats welke documentenhuishouding je daar voor op orde moet hebben, hoe je dit doet en onderhoud, etc. Om het certificaat te krijgen is dit allemaal niet meer vrijblijvend; dingen moeten dan gedaan als volgens het ISO-voorschriftenboek. In het echte leven bestaat er zo’n beetje geen enkele manager voor wie dit een feestje is.
Wat hebben anderen er aan dat jij het hebt? ISO heeft gaandeweg een sterke status van kwaliteitskeurmerk gekregen. De suggestie is dus dat als je de certificering hebt, je ook een kwalitatief hoogwaardig / betrouwbaar bedrijf bent. En organisaties die een klus hebben uit te besteden kunnen onder de gegadigden makkelijk ISO als eis stellen, waarmee ze de groep van organisaties die willen meedingen in de opdracht flink kunnen inperken. En je moet ook je best voor de ISO-status blijven doen; periodiek moet je ‘m opnieuw “halen” na een beoordeling. Dat bewijst aan anderen dat je het serieus neemt met je reputatie.
Werkt het? Managers houden niet erg van voorschriften, zeker niet als ze naar hun idee weinig met de business en alles met vertragende, papieren rompslomp te maken hebben. Kwaliteitsmanagers wijzen erop dat het systeem een organisatie als geheel dient (en dat op dat niveau zaken geborgd moeten worden) en dat die managers ook daar aan mee moeten werken, in plaats van alles te laten bij “in the course of action-inzichten”. In de praktijk wordt er vaak naar een periodieke ISO-assessment toegewerkt: de gang van zaken wordt dan in korte tijd zodanig “geprepareerd” voor de auditoren, dat het lijkt alsof men op dagelijkse basis naar de letter van de ISO-wet handelt. Vaak komen er na beoordeling wat “areas for improvement” uit. En soms wordt er nog iets van opgepikt ook. Da’s dan weer een mooie spinoff van de herinvestering in het keurmerk.
De SpeedMBA e-cursus is live!
Alles van business leren in je eigen tijd? Bestel dan snel de SpeedMBA
online cursus!
