De 20-80 regel is overal – gebruik ‘m!

Iedereen heeft wel gehoord van de 20-80 regel. Iets minder bekend is dat dit ook wel het Paretoprincipe heet, en nog wat minder bekend is dat de vuistregel voortvloeit uit een statistische cumulatieve frequentieverdeling. Misschien dat er over deze bekende regel nog wel iets interessants te leren is. Maar eerst de basics: hoe zag het er ook alweer uit?

Stel je hebt 10 producten (x-as). Die leveren een omzet in euro’s op (y-as links). Als je dan de procentuele bijdrage aan de totale omzet berekent en dit per product optelt ontstaat een verloop zoals de lijn (de cumulatieve frequentieverdeling) aangeeft. In dit geval zorgt product 1 (en dit is 10% van je totale aantal producten) voor 41% van de totale omzet. Met product 2 erbij, zelf goed voor zo’n 27% van de omzet, zie je dat de beste 20% van je producten in totaal voor 68% van je omzet zorgen. Dus slechts 2 producten zorgen voor 2/3e van je omzet en je 8 andere producten zorgen samen voor “maar” 1/3e van je omzet. Of je winst, wat tot een totaal ander overzicht kan leiden van welke producten succesvoller zijn (lage omzet met hoge winst kan beter zijn dan hoge omzet met lage winst).

Een dergelijk scheve verdeling is zó normaal dat hier de 20-80 regel op is gebaseerd: 20% van het aantal van “het ene” is goed 80% van het resultaat van “het andere”. Zo kan je ook zien dat 20% van de bevolking 80% van het nationale inkomen heeft, en dat de overige 80% van alle mensen die resterende 20% inkomen hebben. Kortom: een paar mensen zijn heel rijk, en verreweg de meesten niet.

Inzicht hierin kan je helpen focussen op bepaalde dingen, of helpen kiezen om bepaalde dingen te schrappen. Hier nog enkele inzichten over de 20-80 regel die minder bekend zijn.

• Het relatief kleinere aandeel van de meerderheid op de x-as hoeft niet een absoluut kleiner of oninteressant deel te betekenen. Dit langere, plattere deel van de lijn in de grafiek (“the long tail”) kan nog steeds een heel groot aandeel betreffen. In het gelijknamige boek wordt uitgelegd dat je juist niet meer per se een “hit” hoeft te scoren, maar dat er meer dan voldoende markt in dat “langer uitgesmeerde” deel zit.
• Je kan het principe toepassen op negatieve zaken, en zelfs zonder exacte cijfers toepassen. De uitleg van de regel is doorgaans gericht op rationele focus op en keuze voor bijvoorbeeld de meer succesvolle producten. Maar in het leven heb je ook vaak te maken met negatieve dingen, bv moeilijke klanten, of problemen. Met de 20-80 regel kan je bepalen welke 20% van de klanten je, al was het maar gevoelsmatig, het lastigst maken. En nagaan of je die paar klanten wilt laten gaan om je leven aanmerkelijk aangenamer te maken. Zo ook zal 20% van de dingen en mensen om je heen voor 80% van je geluk zorgen. Besteed daar dan ook meer aandacht aan.
• Je hebt de grote minder succesvolle hoeveelheid misschien wel nodig. Een makkelijke conclusie als je ziet dat 80% van je aanbod weinig succes heeft, is dat deel dan te schrappen uit je portefeuille. Maar het kan zo zijn dat louter het feit dat je een groot aanbod hebt, de belangrijkste aantrekkingskracht op je klanten heeft.
• Dat “20-80” in de vuistregel samen tot 100% leidt is symbolisch gekozen. In werkelijkheid moet je de grootheden los van elkaar zien en hoeven de twee getallen niet tot 100% op te tellen. Het kan prima zo zijn dat 3% van je aanbod 60% van je resultaat genereert (en de andere 97% genereert 40%), of dat 17% van je aanbod (bv 1 van je 6 producten) 95% winst genereert. Dit verklaart ook punt 1 hierboven: de massa kan nog steeds een groot aandeel hebben.

NIEUW: de e-course over ALLES van BUSINESS

Leer alles van business in je eigen tijd, wanneer jij wilt en krijg compleet bedrijfsbegrip!